Stanisław Rosłoniec urodził się 25 czerwca 1948 roku w Ostaszewie. Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego w Pułtusku (1967) rozpoczął studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W 1972 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera. W tym samym czasie podjął pracę zawodową w Instytucie Radioelektroniki Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej (obecnie Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych), gdzie pracuje do chwili obecnej. Stopień doktora nauk technicznych (z wyróżnieniem) uzyskał w 1976 roku za rozprawę poświęconą zjawiskom nieliniowym powstającym we wzmacniaczach i generatorach mikrofalowych z diodami lawinowo-przelotowymi (IMPATT). Rozprawę habilitacyjną zatytułowaną O zastosowaniu torów schodkowych w projektowaniu liniowych obwodów mikrofalowych obronił w 1991 roku. W 2001 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
Zainteresowania naukowe i badawcze Stanisława Rosłońca na początku działalności zawodowej związane były z techniką mikrofalową, głównie z generacją drgań mikrofalowych i metodami komputerowego projektowania różnego rodzaju urządzeń. Wyniki tych prac zostały opublikowane w ponad 70 artykułach naukowych i w 5 książkach: m.in. Algorytmy projektowania wybranych liniowych układów mikrofalowych (Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1987), Metody matematyczne w projektowaniu układów elektronicznych o parametrach rozłożonychAlgorithms for Computer-Aided Design of Linear Microwave Circuits (Artech House Inc., Boston, USA 1990), Liniowe obwody mikrofalowe, metody analizy i syntezy (Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1999) i Wybrane metody numeryczne z przykładami zastosowań w zadaniach inżynierskich (Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002). Podobna tematyka jest przedmiotem jego pracy dydaktycznej prowadzonej na obecnym Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej. Od 1992 roku ściśle współpracuje z Przemysłowym Instytutem Telekomunikacji w Warszawie, gdzie zajmuje się projektowaniem ścianowych, synfazowych anten radiolokacyjnych. Opracowane przez niego szyki antenowe zostały zastosowane w wielu urządzeniach radiolokacyjnych, używanych przez Wojsko Polskie, a także w podobnych urządzeniach przeznaczonych dla kontrahentów zagranicznych. (Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1988).
Jest żonaty, ma syna Wojciecha, który w 2002 roku ukończył studia na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej. Obecnie pracuje również w Przemysłowym Instytucie telekomunikacji, gdzie zajmuje się cyfrową obróbką sygnałów radiolokacyjnych.