Temat projektu: Neuroanatomiczne korelaty percepcji czasu

kierownik projektu: prof. dr hab. Elżbieta Szeląg

Instytut Biologii Doswiadczalnej PAN im. M. Nenckiego

Termin realizacji: 09.2006-09.2009 

nr grantu: 1082 /P01/2006/31

Niniejszy projekt dotyczy neuroanatomicznego podłoża percepcji czasu oraz zmian neuroplastycznych w tym zakresie, które powstają w wyniku stosowanego treningu.
Zgodnie z wieloma danymi, percepcja czasu stanowi podstawowy proces kształtujący funkcjonowanie poznawcze człowieka. Wykazano ponadto, że u pacjentów z zaburzeniami językowymi zastosowanie treningu w percepcji czasu powoduje nie tylko usprawnienie w tym zakresie, ale owocuje również transferem poprawy na niećwiczone podczas treningu funkcje językowe.
Obecny projekt ma za zadanie przy pomocy różnych technik badawczych określić:

• struktury mózgowe zaangażowane w percepcję czasu;
• zmiany neuroplastyczne towarzyszące usprawnianiu percepcji czasu w wyniku zastosowanego treningu.

Badania dotyczyć będą osób młodych (20-30-latkówi), bez deficytów językowych i uszkodzeń układu nerwowego, co umożliwi poznanie neuroanatomicznego podłoża zależności obserwowanych w w/w badaniach klinicznych.
Niezwykle cenne w realizacji projektu są interdyscyplinarne badania w zakresie: technik behawioralnych, funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) i potencjałów wywołanych. Modelem eksperymentalnym jest badanie zakresów działania mechanizmu neuronalnego kontrolującego postrzeganie sekwencji zdarzeń, w zakresie percepcji słuchowej. Przedmiotem badań będą progi postrzegania sekwencji, które wyrażają się najkrótszą przerwą oddzielającą dwa tony, przy której badany podaje zaprezentowaną kolejność na poziomie 75% poprawności. Progi te oszacowywane będą dwukrotnie: przed zastosowanym treningiem (wyjściowo) oraz po treningu („czasowym”) lub kontrolnym („nieczasowym” lub wobec braku jakiegokolwiek treningu). Wskaźniki behawioralne (poziom progu w milisekundach) zostaną zweryfikowane za pomocą fMRI i potencjałów wywołanych pod kątem struktur mózgowych zaangażowanych w postrzeganie sekwencji zdarzeń oraz zmian neuroplastycznych zachodzących w wyniku treningu.
Proponowane badania mają ważne znaczenie kliniczne. Poznanie neuroanatomicznego podłoża powyższych procesów pozwoli na bezpieczne wdrażanie do terapii logopedycznej nowatorskich metod skoncentrowanych na percepcji czasu, które są aktualnie weryfikowane w Pracowni Neuropsychologii